Nieuwe Hyundai Kona: veelzijdigheid troef

Met zijn strakke vormen oogt de nieuwe Kona van buiten en van binnen meer moderner dan zijn voorganger. Eén troefkaart staat als een paal boven water: de Koreaan groeide flink en is een ruimtewonder. Veelzijdigheid is troef voor zakelijk- en privégebruik.

Het Koreaanse Hyundai pakt snel door. In meerdere opzichten zelfs want ze importeren de geteste hybride uit hun thuisland en produceren de volledig elektrische Kona tegelijkertijd in hun Europese fabriek. Kwalitatief en qua afwerking ziet hij er prima uit, weer een stapje beter dan de voorganger. Dat wil wat zeggen, want ook daar was al niet veel mis mee.De EV blijft een hoofdrolspeler, maar Hyundai legt bij de lancering ook accent op hun hybrideversie. Na de ‘run’ op elektrisch heeft de markt vraagt de markt hernieuwd om benzine versies. We gaan op pad met de 1,6-liter met 6-versnellingenautomaat. Wat meteen opvalt is zijn grootste troefkaart: een bijzonder veelzijdig karakter. De Koreaan groeide flink, maar is zeker nog goed handelbaar. We noteren dus talenten voor zakelijk- en privégebruik. Hyundai geeft hem optisch een aantal SUV-trekjes mee, zoals de geaccentueerde wielkasten en zijpanelen.

Ruim zien

Met zijn 13 centimeter extra lengte hoort de nieuwe Kona in een hoger segment thuis dan de voorganger. De fors verlengde wielbasis schept de interieurruimte van een middenklasser. Voorin vind je grote comfortabele stoelen. De meubels hebben opvallend ‘sportieve’ vormen. Vooral een designaccent. Hij rijdt weliswaar vlot maar een scheurneus is het - ondanks een heel behoorlijke wegligging - niet. Achterin scoort de Kona hoog. Met de grote en wijd openslaande deuren is het in- en uitstappen prima voor elkaar en je zit er uitstekend. De achterbank is prettig ruim bemeten en de zit- en dakhoogte zijn prima. Lange passagiers hebben geen klagen. Detail: de rugleuning achterin is in hoek verstelbaar.De Kona biedt een heel bruikbare bagageruimte. Niet al te hoog, maar wel mooi diep en voorzien van een bergvak onder de vloer. De tilrand is heuphoog. Slimme vondst: je kunt de hoedenplank overeind tegen de rug van de achterbank wegbergen.

ADAS-systemen

Het interieur is strak afgewerkt, met veel gladde kunststof vlakken. Hier en daar zacht materiaal of een stoffen afwerking was wel zo aardig geweest. Hyundai kiest voor een mooie middenweg tussen een hightech- en de meer traditionele koers. Er zijn veel knoppen en toetsen voor de bediening. Wel zo prettig. In het dashboard waait een andere wind. Links vind je een stoffen rooster dat een handig magneetpaneeltje afdekt. Je kunt er pakweg een telefoonhouder aan hangen.Daarnaast zit een goed overzichtelijk beeldscherm als ‘meterpaneel’ en een even lang aanraakscherm voor het infotainment. Je ziet daarin ook een rond camerabeeld links of rechts wanneer je richting aangeeft. Wat extra zicht rondom is prettig vanwege de gestaag oplopende heuplijn van de Kona. Er zijn een heleboel hightech rijhulpsystemen aan boord van de Hyundai. Zoals de nieuwste Europese normen dat voor nieuwe automodellen vereisen. Zeer nuttig, maar net als bij veel andere merken gaat dat helaas gepaard met soms irritante waarschuwingssignalen. Zelf hebben we daar rap een knop onder ‘favoriete instellingen’ ingesteld. Bij het wegrijden geef je even aan wat je niet wilt horen. Extra rijhulp is mooi, maar een piep bij één kilometer te snel rijden?

Rijgedrag ingetogen

Op het gebied van dynamiek en een felle sprint staat ook de hybride 1,6-literversie niet met stip genoteerd. Je kunt zijn zesbak wel via stuurslippers schakelen, mocht je dat willen. In samenwerking rij je met de 105 pk-benzinemotor en 43 pk-elektromotor vooral mooi soepel. Hij werkt ook stil. Bij deellast zoek je regelmatig volledig elektrisch voort en de viercilinder zelf houdt het in actie zeker ook mooi rustig. Comfort gaat bij de Kona Hybride boven pit. Dat vertaalt zich in een nogal lichte besturing. Het inschakelen van de sportstand (op de stuurstaak) lijkt vooral het toerental te verhogen. Hij reageert pittiger. In de normale rijstand noteerden we een verbruik van 5,1 liter op 100 kilometer. Helemaal niets mis mee. Bijkomend pluspunt van de 1,6-liter: hij mag een aanhanger tot 1.300 kilogram trekken. Wie de lat wat minder hoog legt kan terecht bij de minder gespierde en kleinere driecilinder basiskrachtbron met een (48 volt) ‘mild-hybride’ systeem. Goed voor 120 pk en een trekgewicht van 1.200 kilogram. Die is er vanaf 30.995 euro. De geteste 1.6 GDI volledig hybride automaatversie is er vanaf 34.995 euro. Op het moment van schrijven zijn er acties, dus check dat zeker even!

Kona Electric 

Liever elektrisch rijden? Daar heeft Hyundai een uitstekende reputatie opgebouwd. De nieuwe Kona Electric onderscheidt zich vanzelfsprekend door het accupakket onder de vloer en een volledig elektrische aandrijving. Bovendien is zijn koetswerk gladder afgewerkt en beter gestroomlijnd. De laadopening is links op de neus geplaatst. De Electric is er vanaf 39.995 euro. Voor particuliere kopers gaat daar de SEPP-subsidie van 2.950 euro af. Datzelfde geldt voor de versie met de grootste accu. Die is er vanaf 43.995 euro. Hun range verschilt vanzelfsprekend: 377 kilometer en 514 kilometer op papier. In de praktijk zal dat bij doorsnee gebruik respectievelijk zeker 305 en 410 kilometer zijn. Met een oplettende rijstijl aanzienlijk meer. Laden? Daar biedt de Kona geen topsnelheden. Prestaties op de weg? Ze leveren afhankelijk van accuformaat 156 of 218 pk, maar hun koppel is identiek. Ze gaan beide dus met fikse stappen vooruit bij een stoplicht- of inhaalsprint.

Tekst: Rob van Ginneken
Foto’s: RvGP, Hyundai