‘Slapeloze nachten om mijn horecazaak en mijn geliefde katten’

Slapeloze nachten heeft eigenaresse Monique Lustig van The Coffee Cat. De zorgen om het voortbestaan van haar kattencafé en het lot van haar geliefde katten zijn groot. “Deze maandenlange lockdown is echt de doodsteek voor de horeca, ik weet niet hoe lang ik dit nog kan volhouden”, verzucht zij.

Elke dag is Monique van ‘s morgensvroeg tot ‘s avondslaat te vinden in haar kattencafé, temidden van haar twaalf katten. “Zij hebben niet alleen verzorging nodig, maar missen ook het menselijke contact nu er geen klanten komen. Ze lopen echt een beetje met hun ziel onder hun arm”, vertelt Monique. “Het is zo’n uitzichtloze situatie aan het worden. Deze lockdown kan straks zomaar weer worden verlengd en die onzekerheid is echt killing. Ik moet knokken om te kunnen overleven, maar soms wordt het me even te veel en loop ik hier gewoon huilend rond.”

Bodem

Terwijl er al maanden geen euro meer binnenkomt, lopen de vaste lasten gewoon door. “Het zijn echt grote bedragen die maandelijks van je rekening gaan en dat is heel eng. Ik ben inmiddels van de bodem aan het schrapen, terwijl voor een ondernemer de bodem helemaal niet in zicht hoort te komen, want dan ben je eigenlijk al te ver”, aldus Monique. “De steun van de overheid is bij lange na niet genoeg om dit te kunnen overleven. Ten eerste moet je heel lang wachten voor je het geld daadwerkelijk op je rekening hebt en ten tweede is het maar een schijntje.”

Hartverwarmend

Monique voelt zich wel enorm gesteund door haar trouwe klanten. “We hebben veel donaties gekregen, ook in de vorm van kattenvoer en kattenbakkorrels. Hartverwarmend”, glimlacht Monique. “The Coffee Cat is ook niet zomaar een horecazaak, het is een lunchroom met een sociaal-maatschappelijke functie. Sommige klanten zijn echte kattengekkies, maar er komen bijvoorbeeld ook zwaar autistische mensen, die helemaal tot rust komen tussen onze katten. Ook ouderencentra komen hier graag met hun bewoners. We zijn rolstoeltoegankelijk en het is geweldig om de ouderen te zien genieten wanneer er een kat op hun schoot springt om zich lekker te laten aaien. Dat is precies wat ik voor ogen had en het bleek een schot in de roos. Maar toen kwam corona.”

Oneerlijk

Na de eerste lockdown in het voorjaar van 2020 wist Monique weer aardig op te krabbelen. “Ik kon al snel mijn huurachterstanden afbetalen en investeerde in de nodige maatregelen om coronaproof bezoekers te kunnen ontvangen. Maar toen we opnieuw de deuren moesten sluiten sloeg de paniek toe. Hoe overleven we nog zo’n maandenlange lockdown? Ik zag de drukte in de tuincentra en de supermarkten en toen ik zo’n gezellige reclame van de Winter Efteling voorbij zag komen brak helemaal mijn klomp. Het voelde zo oneerlijk!”

‘RIP Horeca’

Monique reisde begin december af naar Den Haag, om samen met andere horecaondernemers te protesteren. “Ik viel dusdanig op met mijn RIP Horeca-mondkapje en mijn paraplu met de tekst ‘Ik laat me niet zo maar afschieten, mijn zaak=mijn leven’ dat ik veel op de foto werd gezet en werd geïnterviewd door landelijke media”, vertelt zij. “Geen idee of onze protesten zullen helpen, maar we moesten onszelf gewoon laten zien. De horeca wordt namelijk echt om zeep geholpen als dit nog veel langer duurt. Ik merk aan mijzelf dat deze situatie echt zijn tol begint te eisen.”

Wie The Coffee Cat wil steunen kan voor meer informatie terecht op de Instagram en Facebookpagina van het kattencafé.

Monique Lustig van The Coffee Cat is de wanhoop nabij. (Foto: Bert Brugman Photography)