Gerry Baljet: ‘Ik heb alles aan mijn vader te danken’

Gerry Baljet was pas 19 jaar jong toen hij zijn eigen bedrijf startte. Daarmee was hij destijds niet alleen de jongste ondernemer van Flevoland, hij had bovendien geen idee dat hij daarmee zou uitgroeien tot de Baljet Groep, één van de meest succesvolle ondernemingen van Almere. Almere Zaken ging in gesprek met Gerry Baljet, waarbij hij terugkijkt op ruim dertig jaar ondernemerschap, maar ook vooruitkijkt naar de ambities die hij heeft voor de toekomst. En daarin zelfs een opmerkelijk plan uit de doeken doet. 

Tekst: Berlinda Hendrikse
Foto’s: Mona Alikhah

Wie in gesprek raakt met Gerry Baljet (52), is niet zomaar uitgepraat. De ondernemer is niet alleen een makkelijker prater, “misschien heb ik daar mijn succes wel deels aan te danken”, maar barst ook van de ontroerende verhalen en geestige anekdotes die hem in 30 jaar ondernemen zijn overkomen.

Alleen al de geschiedschrijving over hoe hij begon als ondernemer, is er één uit een jongensboek. “Ik was als kind niet zo’n leergierige studiebol,” vertelt Baljet. “Mijn ouders probeerden me wel te motiveren, maar ik kon het gewoon niet goed vinden op school. Op 18, 19-jarige leeftijd zat ik dan ook in een dipje, zoals veel jongeren op die leeftijd. Ik had geen idee wat ik wilde in het leven, ik hing maar wat rond. ”Zijn vader, de in Almere en omstreken eveneens bekende Gerard Baljet, vult aan: “Ik kan me dat nog goed herinneren. We probeerden als ouders iets te vinden waar Gerry interesse in had, maar dat was best lastig. Totdat er op een dag een kennis van me langskwam. Die vertelde dat hij in Amsterdam een winkeltje had waar hij tweedehands televisies verkocht. Ik zag de ogen van Gerry oplichten en dacht: bingo!”. Baljet senior had het goed gezien, het idee van een eigen zaak sprak de jonge Gerry aan. “Ik vond handel wel leuk, en eigen baas zijn sprak me ook wel aan. Ik zat alleen met het probleem dat ik geen enkel beginkapitaal had en wel wat nodig had om te kunnen beginnen.” Baljet senior besloot zijn zoon te helpen om de droom werkelijkheid te laten worden. “Hij kreeg 5.000 gulden van me en ik regelde een pandje voor hem. Daar moest ‘ie het mee doen en ons maar laten zien of hij het waar kon maken.”

Dankbaar
En Gerry maakte het waar. Tot op de dag van vandaag is hij zijn vader dankbaar voor de kans die hij hem toen gegeven heeft. “Simpel gezegd: ik heb alles aan mijn vader te danken. Als hij toen niet had gezien dat dit idee me aansprak, me het geld had gegeven én dat pandje had geregeld, dan had ik nooit die start kunnen maken.” Al direct na opening van zijn zaak in een pand aan het Assenplein in Stedenwijk Noord was de zaak een succes. Baljet verkocht dikke tweedehands zwart-wit televisies en Almere bleek een stad met veel gulle kopers. “Al snel vroegen toen klanten of we ook hun televisies konden repareren. Maar dat kon ik helemaal niet. Omdat er toch veel vraag naar was, heb ik toen mijn eerste personeelslid aangenomen, inderdaad: een technicus.” In de praktijk leerde ook Gerry zelf de technische snufjes van het vak, en spijkerde in de avonduren zijn kennis bij. “Daardoor konden we steeds meer apparaten inkopen en verkopen, maar ook repareren. Ook werd er steeds vaker gevraagd of we niet wat apparatuur konden brengen of ophalen. Dat wilde ik wel, maar daarvoor had ik nog geen budget.” Wederom staat de familie Baljet de jonge ondernemer bij. Een tante leent Gerry 13.000 gulden voor een Opel Cadet, zodat er nu ook apparatuur vervoerd kan worden. Het bedrijf blijft maar groeien en maakt in 1995, vier jaar na haar opening, een flinke stap.

Familie Zaken
“In dat jaar kwam er een tweede winkel, met een eigen showroom. Bovendien gingen we toen ook nieuwe apparatuur verkopen.”Baljet senior herinnert het zich nog goed. “We waren destijds eens op een beurs, waarbij allemaal nieuwe technische artikelen werden geshowd en verkocht. Op het eind van de beurs stonden we bij een stand van Samsung en na wat babbelen met die mensen hebben we hun hele stand leeggekocht voor een prikkie. Geweldig was dat.” Hoewel beide winkels goed lopen, merkt Gerry Baljet dat de markt eind vorige eeuw verandert. “Er kwam steeds meer vraag naar technische werkzaamheden en naar advies over installaties. Of we niet eens met een project konden helpen bijvoorbeeld. Op den duur was ik bijna niet meer in de zaak te vinden, omdat ik steeds op pad was om, in het begin nog kleine, evenementen te begeleiden. Ik moest een keus maken en besloot om mijn allereerste pandje aan het Assenplein te sluiten. Daarmee konden we meer aandacht geven aan onze technische tak, die maar bleef groeien, en zo is de Baljet Groep in 2002 ontstaan. Inmiddels verzorgden we ook beveiliging, waar mijn broer Johan zich mee bezig hield en houdt, bovendien is hij het economisch talent van de familie. Ik ben zelf eigenlijk nooit met geld verdienen bezig. Voor mij is het veel belangrijk dat iets goéd gebeurt, dan dat ik er aan kan verdienen. Maar gelukkig zijn anderen in onze familie daar wat sterker in, zo vullen we elkaar mooi aan.”

Kansen pakken
Wie vraagt of de ondernemer vindt dat hij geluk heeft gehad in zijn leven en werk, krijgt een ontkenning te horen. “Nee, geluk is niet het juiste woord. Ik heb er keihard voor gewerkt. Ik geloof niet in geluk hebben, ik geloof wel in kansen krijgen. En dan vervolgens die kans ook pakken en benutten. Als je dat doet, heb je de meeste kans op succes. En altijd eerlijk zijn. Ook in zaken doen duurt eerlijkheid het langst, Ik had het niet 30 jaar volgehouden met mijn bedrijf als ik geen eerlijke zaken had gedaan.“ Toch kent het succes ook een kleine keerzijde voor Baljet. Dat is met name wanneer hij terugdenkt aan de beginjaren waarin zijn dagen lang waren. “Ik heb twee dochters, prachtige meiden. De oudste van me was toen mijn bedrijf zo hard groeide erg jong, daar heb ik veel van gemist. Gelukkig neemt ze me niets kwalijk, want ze zegt zelf dat ze niets is tekort gekomen, maar voor mij is dit wel de prijs die ik heb betaald. Nu maak ik meer tijd vrij voor mijn dochters, en voor mijn vrouw. Want ook zij heeft nooit geklaagd als ik veel van huis was, maar ik ben blij dat ik inmiddels meer quality time voor mijn gezin maak.”

Hetzelfde hout
Ook Baljet Senior doet het inmiddels wat rustiger aan. De oprichter van voetbalclub AS’80 is weliswaar nog vaak in de zaak van zijn zoon te vinden, maar neemt ook regelmatig wat afstand van de drukke stad om te genieten van zijn vakantiehuis in Beekbergen bij Apeldoorn. “Het mooiste is als de kinderen en kleinkinderen langskomen. Dat is voor ons echte rijkdom, met elkaar zijn.” Rijk zijn de Baljets ook als het gaat om mooie herinneringen en anekdotes, waarbij ze elkaar voortdurend aanvullen en zichtbaar een sterke band hebben, vaak hebben ze aan een half woord genoeg om elkaar te begrijpen. “We zijn uit hetzelfde hout gesneden, lijken ontzettend op elkaar. Zo raken dezelfde dingen ons ook. Natuurlijk zijn we trots op de dingen die we bereikt hebben, maar als je vraagt wat op ons echt indruk maakt, dan zijn dat niet de succesverhalen, maar bijvoorbeeld wel de stille tocht die we destijds hebben georganiseerd voor de doodgeslagen scheidsrechter. We verzorgen vaak evenementen natuurlijk, en elk evenement is anders, maar dit maakte zo’n diepe indruk op me, dat vergeet ik nooit meer.”

Politieke ambities
Inmiddels is de Baljet Groep een naam die niet meer uit Almere is weg te denken. Zo verzorgt het bedrijf onder meer al 18 jaar wekelijks elke donderdag de Politieke Markt in het stadhuis van Almere. Een plek waar Baljet, als het aan hem ligt, in de toekomst nog veel vaker zal komen. “Ik ben nu 52 jaar en ik heb niet echt de ambitie om met mijn bedrijf nog veel groter te groeien. Wel wil ik dat wat we doen, goed doen. En als we op een dag besluiten om met de Baljet Groep te stoppen, dan wil ik me gaan inzetten voor de stad.” De ondernemer heeft al duidelijk voor ogen hoe hij dat wil gaan doen, maar is nog voorzichtig om al zijn plannen uit de doeken te doen. “Ik kan wel zeggen dat ik de lokale politiek in wil. Hoe en wat precies, dat komt later wel. Maar ik ben inmiddels zo vergroeid door mijn werk met het politieke jargon in Almere en bovendien weet ik als ondernemer als geen ander waar bedrijven in de stad tegenaan lopen. Bovendien raakt het me dat er nog zoveel mensen in de stad wonen die het niet zo goed hebben. Kinderen die bijvoorbeeld niet kunnen sporten omdat er geen geld voor is, of mensen die met tegen een dichte deur aanlopen bij ambtelijke instanties. Daar valt nog zoveel te verbeteren. Maar dat is een plan voor later, want zolang ik nog de techniek verzorg voor de gemeente Almere, ga ik niet op twee stoelen zitten. Maar ik denk al wel regelmatig aan wat ik allemaal wil bereiken zodra mijn handen vrij zijn. Almere is nog lang niet van me af, want het is een top-stad.”