Barry Bouquet

In de tijd dat jonge Almeerders verzuchtten dat er in slaapstad Almere niks voor ze te doen was, sprong Barry Bouquet met zijn maatje Hans Poeckling in dat zakelijke gat. Ze openden een dancing met de veelzeggende naam ‘Eindelijk!’. Hoe gaat het met deze Almeerder?

Bouquet mag dan in Almere historie geschreven hebben, inmiddels werkt hij in een voor Flevoland historisch pand: De Meerpaal in Dronten. In de jaren ’60 en ’70 werden daar verschillende tv-programma’s opgenomen zoals het legendarische ‘Stuif es in’ met Ria Bremer. Inmiddels is De Meerpaal een cultureel centrum en evenementenlocatie. Bouquet is er sinds drie maanden manager cultuurbedrijf. Trots laat hij het pand zien dat in geen velden of wegen meer lijkt op de grote hal van de vorige eeuw. Er is een grote en kleine theaterzaal gebouwd, en het ronde theater in het midden van het pand, is nu een bioscoop. “Hier treden artiesten op als Bert Visscher, Harry Sacksioni, Dolf Jansen. Net als in Almere dus, alleen de doelgroep is anders. We bedienen het publiek in het gebied dat reikt tot Kampen, Emmeloord, Lelystad en ’t Harde. Dat vraagt een andere aanpak dan in Almere.”

Band met Almere

Want Almere heeft voor Bouquet geen geheimen meer. Tot drie maanden terug was hij nog manager programma bij de Kunstlinie. “Het is mooi om in een historisch pand als De Meerpaal te werken. Het is een nieuw publiek dus een nieuwe uitdaging.” Ondanks dat de liefde ervoor zorgde dat hij na 40 jaar Almere inmiddels Vinkeveen als woonplaats heeft, is de band met Almere niet helemaal verbroken. “Ik organiseer het Bevrijdingsfestival Flevoland, dat is geweldig om te doen. In de loop der jaren is dat festival uitgegroeid van 2000 bezoekers naar een evenement met 40.000 bezoekers.”

Roestbak

Dat was in de beginjaren wel anders. Bouquet was actief voor Radio Airpeace en draaide discoplaatjes in buurthuis Meenten en Grienden, waarna hij eind jaren 80 als dj aan de slag ging in het Theatercafé ‘Onder’ De Roestbak in Haven, dat werd in die jaren een zeer populaire uitgaansgelegenheid. “Alle jongeren in Almere klaagden in die tijd dat er niets te beleven was in de stad. Met Hans Poeckling, die een snackbar runde, mocht hij in het (inmiddels gesloopte) gebouw Meerestein in het centrum van Stad op vrijdag en zaterdag een dancing organiseren. “Daar was een school voor volwassen in gevestigd, dus elk weekend moesten we op vrijdag alles opbouwen en op zondag weer afbreken. Maar het trok wel enorm veel publiek.”

Heeren van Almere

Na een korte tussenstop bij grand café Heeren van Almere, dat tegenwoordig McDonald’s is, mochten de twee vanaf 1998 in een bouwloods op het evenemententerrein een echte dancing beginnen. “Eindelijk”, lacht Bouquet. “Dat werd dus ook de naam. Almere was er echt aan toe. We organiseerden op vrijdag 30-plus avonden, haalden grote artiesten binnen, van André Hazes tot dj Tiësto. Een groot succes, zonder een cent subsidie. Het was een snelle leerschool geweest. Na acht jaar stopten we ermee.”

Bevrijdingsfestival

Bouquet was nog altijd jong, maar ondertussen wel een ervaren rot in het vak geworden. Toen jongerenwerker Allard Veldhuis stopte met het Bevrijdingsfestival Almere nam hij het stokje over. “Mijn kortste sollicitatiegesprek ooit”, zegt Bouquet die ondertussen ook het noodlijdende jongerencentrum Totum op de Marktmeesterstraat ombouwde tot poppodium De Meester. “Dat was in het begin ook moeilijk, maar trekt nu ook veel publiek. Zijn verdiensten voor de stad leverde Bouquet in 2010 de Almere Promotieprijs op. 

Kunstlinie

In 2019 kwam Bouquet te werken in de Kunstlinie waar hij dus maar relatief kort werkte. “Ik woonde inmiddels al niet meer in Almere en de uitdaging bij De Meerpaal sprak me wel aan. Wie weet keer ik er ooit terug, want ik denk het Almeerse publiek wel goed te kennen. Ik vind het nog steeds jammer dat de oorspronkelijke popzaal aan de Koetsierbaan nooit van de grond is gekomen, want dat zilverkleurige gebouw is echt een prachtplek. Nu is er een casino gevestigd. Want ja, ik voel me nog steeds Almeerder.”