Visie van de wethouder: Op de proef gesteld

Eerlijk gezegd had ik gehoopt zo langzamerhand een column te schrijven die niet zou gaan over corona. Ik had gehoopt dat we tegen deze tijd het virus zouden hebben overwonnen, of in ieder geval flink teruggedrongen. Dat de ziekenhuizen bezig zouden zijn met een inhaalslag voor al die mensen die ook hulp nodig hebben, maar voor wie er geen tijd en geen plek is omdat er zoveel mensen als gevolg van corona in het ziekenhuis liggen.

Helaas, niets is minder waar. Waar we in december positief waren over het coronavaccin in aantocht, worden de verwachtingen door nieuwe, nog besmettelijkere, versies van het virus weer getemperd. Het geduld en uithoudingsvermogen van ons allemaal worden opnieuw op de proef gesteld. Het coronavirus woekert nog steeds in rap tempo over de wereld. De kranten, websites en nieuwsberichten hebben het nog steeds over (vrijwel) niets anders.

Corona 

Het grootste deel van 2020 heeft in het teken gestaan van corona. De meesten van ons hadden dat niet verwacht toen het virus hier net zijn kop opstak. Ik weet nog heel goed waar ik was toen Nederland voor het eerst in lockdown ging. Om zes uur ‘s avonds zou alle horeca sluiten. Iedereen deed nog even een snelle laatste toast met elkaar. Het was een beetje onwerkelijk allemaal. Gasten liepen lachend het café uit. Het tekende de sfeer. Het was een onbekende en ongrijpbare werkelijkheid, die we eigenlijk alleen uit films kenden. De gemiddelde Nederlander wilde zich best wel aan de aangekondigde beperkingen houden maar velen konden zich niet voorstellen dat ‘corona’ zo’n hevige en langdurige impact zou hebben.

Licht

En, als we gewoon anderhalve meter afstand zouden houden en onze handen ‘kapot wasten’, dan was dit toch zo over? Dit was hooguit een paar weken? In de zomer leek dat ook zo. Maar vanaf september liepen de besmettingen weer langzaam aan op, en inmiddels weten we echt beter. Vlak voor de kerst ging Nederland nog meer op slot. Maar ondanks dat we de feestdagen niet met de familie konden doorbrengen, kwamen we door de stillere feestdagen heen. Met het spoedige vooruitzicht op licht aan het einde van de tunnel met vaccins in aantocht.

Zwaar 

2021 is tot nu toe nog niet geworden wat we met z’n allen hoopten. Ondernemers hebben het onverminderd zwaar. De nieuwe verlenging van de lockdown valt ons allemaal tegen. Ik spreek veel ondernemers en velen vragen zich af hoe ze dit gaan doen en vrezen het einde van hun bedrijf. Er is voor hen nog weinig reden voor positiviteit. Toch zetten deze ondernemers hun schouders er steeds weer onder. Restaurants bereiden hun maaltijden en rijden ze rond, winkels zetten personeel in om bestellingen te bezorgen, zangers zijn huiskamerartiesten geworden en sportinstructeurs worden ‘YouTuber’. En er zijn zelfs ondernemers die hele nieuwe business-modellen weten neer te zetten. We zullen er met elkaar de schouders nog even stevig onder moeten zetten, wetende dat het niet makkelijk wordt. Gelukkig lijken de vaccins tot nu toe ook te werken voor de nieuwe varianten. Dat betekent dat er nog steeds licht aan het einde van de tunnel is, al is de tunnel langer dan misschien vooraf gedacht.

Hoop 

Om hoop te houden en aandacht te vestigen op de ondernemers die steeds weer met nieuwe ideeën weten te komen, ook in moeilijke tijden, stond de verkiezing van de onderneming van het jaar 2021 in het teken van ‘omdenken’. Op 2 januari mocht ik de prijzen uitreiken aan dit keer twee ondernemers van het jaar, een speciaal moment. Zij staan symbool voor de vele mooie en hoopgevende initiatieven en nieuwe samenwerkingen die ik in deze crisis ook heb mogen zien in de stad. Het zijn ondernemers die in staat zijn flexibel om te gaan met de steeds maar veranderende omstandigheden. Ik wil vanaf deze plek de winnaars Breedveld & Schröder en Dierenkliniek Almere-Stad nogmaals feliciteren met hun verdiende titel. Deze prijs is niet alleen een blijk van waardering voor de winnaars, maar voor al die andere ondernemers, die in deze crisis hebben laten zien over veerkracht en flexibiliteit te beschikken, en ondanks alle tegenslag toch steeds weer de schouders eronder zetten. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: ik heb daar ontzettend veel respect voor.

Maaike Veeningen
Wethouder Economische en Ruimtelijke Ontwikkeling